My Land...
Sy lê maar stil
En laat die kinders
Doen wat hulle wil
Hulle brand
Hulle plunder
Hulle breek af
Sy is moeg en uitgeput
Sy huil
Bly maar sterk in die seer
Van haar kinders
Is daar nie meer
Die grafte is versadig
Maar bly gulsig
En hul monde oop
My land is 'n mishandelde vrou
Van al haar waardigheid
Gestroop.
(Geskryf na aanleiding van COVID-19 sterftes en die onluste in KwaZulu-Natal)
***
Gert Jakobs is 'n kreoolse digter van Upington in die Noord-Kaap, Suid-Afrika. Hy dig in sy moedertaal, Afrikaans, en baie van sy gedigte het Christelike temas. Van sy gedigte het al in hul kontrei se plaaslike koerant, Die Gemsbok, verskyn.
Gert is 'n motorwag van beroep wat sy taal deur middel van die digkuns laat sing. Hy het 'n blad op Facebook, Kalahari Gedigte, waar hy gereeld gedigte plaas en kommentaar lewer oor hedendaagse gebeure.
Om meer van sy gedigte te lees, volg hierdie skakel na sy blad: https://www.facebook.com/Kalahari-gedigte-1113628295512294
Hierdie gedig is die oorspronklike werk van Gert Jakobs. Alle regte voorbehou.
Opmerkings
Plaas 'n opmerking